نظر به ضرورت تعاملات بين المللي و حفظ منافع جمهوري اسلامي ايران در عرصه رقابت هاي تجاري- بازرگاني در سطح ملي و بين المللي، دولت جمهوري اسلامي ايران به موجب مصوبات نود و دومين و نود و سومين اجلاس شوراي عالي استاندارد در سال هاي 1374 و 1375 مسئوليت ارزيابي و تائيد صلاحيت نهادهاي ارزيابي انطباق را به موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران واگذار نمود که متعاقب آن با تشخيص نياز به ايجاد يک نظام مستقل و بي طرف براي ارائه خدمات تائيد صلاحيت ، نظام تائيد صلاحيت ايران Iran Accreditation System (IAS) در سال 1375 تاسيس گرديد.
نظام تائيدصلاحيت ايران درهفدهمين اجلاس مشترک IAF و ILAC درسال 1382برابرباسپتامبر2003(در براتيسلاوا اسلواکي)، يادداشت تفاهمي (MOU)را با مجمع بين المللي نهادهاي تائيد صلاحيت ( IAF) امضا کرد و به عضويت اين مجمع درآمد.
همچنين در سال 1384 نظام تائيدصلاحيت ايران به عضويت مجامع بين المللي PAC و ILAC درآمد و اعتبار بين المللي نظام تائيد صلاحيت ايران در مجامع مذکور منوط به امضاي موافقت نامه شناسائي چندجانبه MLA وMRA گرديد.
ساختار نظام تائيد صلاحيت ايران پيرو تصويب نامه شماره 109124/ ت 43180 ک مورخ 18/05/1388 کميسيون امور زير بنائي دولت موضوع اصل 138 قانون اساسي و آئين نامه اجرائي ماده 33 با توجه به استانداردها و ضوابط بين المللي بازنگري و اصلاح گرديد و در سال 1389 به مرکز ملي تائيد صلاحيت ايرانَ(NACI) Center of Iran National Accreditation تغيير نام يافت. در همين راستا در سال 1391 اين مرکز مطابق با ماده 7 آئين نامه فوقق الذکر در چارت سازماني سازمان ملي استاندارد ايران به عنوان مرکزي مستقل و زير نظر مستقيم رئيس سازمان قرار گرفت.
مطابق با ماده 8 و ماده 9 طرح تقویت و توسعه نظام استاندارد مجلس شورای اسلامی، نهاد اعتباردهی موظف به تأیید صلاحیت مؤسسات ارزیابی انطباق است. و فعالیت‌های اعتباربخشی در «مرکز ملی تأیید صلاحیت ایران» انجام می‌پذیرد که رئیس آن به پیشنهاد رئیس سازمان و تصویب شورای‌عالی استاندارد و با حکم رئیس سازمان برای مدت چهار سال انتخاب می‌شود.