قانون بهبود مستمر محیط کسب وکار در سال ۱۳۹۰ به تصویب رسیده است. در این قانون ارتباطات بین حاکمیت و بخش خصوصی و تعاونی به درستی شفاف سازی شده است تا با توجه به گفت وگوی حاکمیت با بخش خصوصی، نظرات و تجربیات افرادی که مستقیما در ایجاد و بهبود اقتصاد و اشتغال نقش دارند در تصمیم گیری های اقتصادی، قانون گذاری و تهیه بخشنامه ها، رویه ها و دستور العمل های اداری کاملا اعمال و اجرا شود. قانون بهبود مستمر محیط کسب وکار از ۲۹ ماده و 19 تبصره تشکیل شده است